Τι είναι η λευχαιμία της γάτας;
Προκαλείται από τον ιό της λευχαιμίας των αιλουροειδών (FeLV), ένα ρετροϊό, που μπορεί να προκαλέσει καταστολή του ανοσοποιητικού συστήματος, αναιμία ή/και λέμφωμα.
Προσβάλλει τις γάτες παγκοσμίως. Ο επιπολασμός της λοίμωξης στην Ευρώπη είναι χαμηλός (≤1%), ωστόσο μπορεί να ξεπερνάει το 20% κατά τόπους.
Τα τελευταία 25 χρόνια, ο επιπολασμός της μόλυνσης από τον FeLV έχει μειωθεί σημαντικά, χάρη στα αξιόπιστα διαγνωστικά τεστ και τα εμβόλια.
Λοίμωξη
Η μετάδοση του ιού FeLV λαμβάνει χώρα μέσω της απέκκρισης του ιού (σάλιο, περιττώματα, ρινικές εκκρίσεις, γάλα) από γάτες που έχουν προσβληθεί από τον ιό.
Η μετάδοση ανάμεσα στις γάτες λαμβάνει κυρίως χώρα μέσω φιλικών επαφών (αμοιβαία περιποίηση), αλλά επίσης και μέσω δήγματος.
Σε μεγάλες ομάδες από γάτες, περίπου το 30-40% αναπτύσσει επίμονη ιαιμία, 30-40% εμφανίζουν παροδική ιαιμία και 20-30% αντιδρούν ανοσολογικά· μια μειοψηφία (5%) εμφανίζει αντιγοναιμία χωρίς την παρουσία ιαιμίας.
Στις ιαιμικές θηλυκές γάτες, η εγκυμοσύνη συνήθως καταλήγει σε θάνατο του εμβρύου, θνησιγένεια ή ιαιμικά, ασθενικά γατάκια.
Τα νεαρά γατάκια είναι ιδιαίτερα ευαίσθητα στη μόλυνση από τον FeLV. Με την ηλικία, οι γάτες αποκτούν αυξανόμενη ανθεκτικότητα.
Κλινικά συμπτώματα
Τα πιο κοινά συμπτώματα της επίμονης FeLV ιαιμίας είναι:
- Αναιμία (κυρίως μη ανταποκρινόμενη)
- Ανοσοκαταστολή (προδιάθεση για άλλες ασθένειες)
- Λέμφωμα (θυμικό, πεπτικό, πολυκεντρικό ή άτυπο)
Λιγότερο κοινές:
- Ανοσολογικές ασθένειες (αιμολυτική αναιμία, σπειραματονεφρίτιδα, πολυαρθρίτιδα)
- Χρόνια εντερίτιδα (νέκρωση κρυπτών)
- Αναπαραγωγικές ανωμαλίες (εμβρυική απορρόφηση, αποβολή, θάνατος νεογνού και ασθενικά γατάκια)
- Περιφερικές νευροπάθειες (ανισοκορία, μυδρίαση, σύνδρομο του Horner, ανώμαλη εκφορά ήχου, υπεραισθησία, πάρεση, παράλυση)
Οι περισσότερες γάτες με επίμονη ιαιμία πεθαίνουν μέσα σε δύο με τρία χρόνια μετά τη μόλυνση.
Διάγνωση
Σε περιοχές με χαμηλό επιπολασμό, τα διαγνωστικά τεστ μπορεί να δώσουν ψευδώς θετικά αποτελέσματα. Ένα αμφίβολο θετικό τεστ από υγιή γάτα πρέπει να επιβεβαιώνεται, κατά προτίμηση με τη μέθοδο PCR, για την παρουσία προϊού. Οι γάτες με θετικό τεστ μπορεί να ξεπεράσουν την ιαιμία μετά από μερικές εβδομάδες ή μήνες. Οι θετικές σε FeLV γάτες χωρίς κλινικά συμπτώματα πρέπει να επανελέγχονται αργότερα.
Οι γάτες των οποίων το πλάσμα είναι καθαρό από την παρουσία του FeLV εμφανίζουν αρνητικά αποτελέσματα στην απομόνωση του ιού, στην ELISA, στην ανοσοχρωματογραφία και στην IFA, αλλά εμφανίζουν θετικά αποτελέσματα στη μέθοδο PCR για DNA ακόμα και για RNA σε χαμηλά επίπεδα.
Διαχείριση της νόσου
Η υποστηρικτική θεραπεία (συμπεριλαμβανομένης της χορήγησης υγρών) και η καλή περίθαλψη είναι ουσιώδεις.
Δευτερογενείς μολύνσεις πρέπει να αντιμετωπίζονται αμέσως.
Η ιντερφερόνη ωμέγα των αιλουροειδών μπορεί να μειώσει τα κλινικά συμπτώματα και να παρατείνει το χρόνο επιβίωσης.
Το AZT (azidothymidine) μπορεί να χρησιμοποιηθεί αλλά ανεπιθύμητες ενέργειες μπορεί να εμφανιστούν.
Οι γάτες που έχουν προσβληθεί από τον FeLV πρέπει να παραμένουν μέσα (στο σπίτι) και να υπόκεινται σε τακτικό κλινικό έλεγχο (κάθε 6 μήνες).
Τα κορτικοστεροειδή σε υψηλές δόσεις καθώς και άλλα ανοσοκατασταλτικά ή μυελοκατασταλτικά φάρμακα θα πρέπει να αποφεύγονται.
Ο ιός δεν επιβιώνει για μεγάλο χρονικό διάστημα έξω από τον ξενιστή και εύκολα καταστρέφεται με απολυμαντικά, σαπούνι, θερμότητα και ξήρανση.
Ωστόσο ο ιός μπορεί να επιβιώσει στα περιττώματα· παραμένει βιώσιμος αν παραμείνει υγρός σε θερμοκρασία περιβάλλοντος (π.χ. σε μολυσμένες βελόνες) ή σε κατεψυγμένο αίμα για μεταγγίσεις.
Πηγή πληροφοριών : www.abcd-vets.org
