Οι κατοικίδιοι φίλοι μας είναι μέλη της οικογένειας. Οι περισσότεροι ιδιοκτήτες, λόγω της επαφής που έχουν με τα ζώα, μπορούν να αναγνωρίσουν πότε το ζώο έχει πρόβλημα. Παρ` όλα αυτά, μερικά προβλήματα δεν γίνονται αμέσως αντιληπτά και μπορεί να έχει χαθεί χρόνος μέχρι να αναζητηθεί βοήθεια από το γιατρό. Παρακάτω, θα βρείτε μερικά πράγματα που θα πρέπει να προσέχετε, ώστε να τα εντοπίσετε εγκαίρως και να ζητήσετε τη γνώμη του κτηνίατρου σας.
Αρχίζοντας από τα μάτια. Η επιφάνεια του ματιού (κερατοειδής χιτώνας) πρέπει να είναι καθαρός. Οι κόρες των ματιών πρέπει να είναι ίσες και να ανταποκρίνονται στο φως. Ο επιπεφυκότας πρέπει να είναι καθαρός με ανοιχτόχρωμο ροζ χρώμα.
Συνεχίζοντας με τα αυτιά.Το χρώμα του πτερυγίου πρέπει να είναι ελαφρώς ροζ, στην επαφή με το χέρι να μην καίει, να έχει επίπεδη επιφάνεια και να μην προκαλεί αντίδραση του σκύλου. Οποιαδήποτε παρέκκλιση από τα παραπάνω, μπορεί να σημαίνει τραυματισμό, φλεγμονή κλπ. Ένα από τα πιο χαρακτηριστικά συμπτώματα που εκδηλώνει ο σκύλος σε μία ωτίτιδα είναι το συνεχές κούνημα ή τίναγμα του κεφαλιού. Αν παρατηρήσουμε μαύρα στίγματα στην επιφάνεια του πτερυγίου, μπορεί αυτό να υποδηλώνει την ύπαρξη τσιμπουριών ή άλλων παρασίτων. Σε κάθε περίπτωση, θα πρέπει να ανζητήσουμε τη βοήθεια του γιατρού μας. Εξ` άλλου, αυτός θα δει και το εσωτερικό του αυτιού που δεν μπορούμε να δούμε εμείς γιατί χρειάζεται ωτοσκόπιο, αλλά και να δούμε δεν μπορούμε να εκτιμήσουμε την κατάσταση του.
Προχωρώντας στη μύτη. Η μύτη πρέπει να είναι καθαρή από εκκρίματα και να έχει μια ελαφρά εφύγρανση. Η ξηρότητα μπορεί να υποδηλώνει καποιο νόσημα.
Το στόμα αποτελεί ίσως το πιο παραμελημένο μέρος του σώματος από τους ιδιοκτήτες ζώων. Είναι πολύ σημαντικό στη συνολική υγιεινή και μερικές φορές μπορεί να υποδηλώνει και νοσήματα εσωτερικών οργάνων. Αυτό όμως είναι κάτι που θα εκτιμήσει ο κτηνίατρος. Αυτό που μπορεί να δει ένας ιδιοκτήτης είναι αν τα ούλα έχουν το ροζ φυσιολογικό χρώμα (μερικές φορές έχουν μια ιδόμορφη μπλε απόχρωση όπως τα Chow chow), τα δόντια δεν έχουν πέτρα και το στόμα δεν έχει έντονη μυρωδιά. Επίσης, στην εξωτερική επιφάνεια, οποιαδήποτε αλλαγή μπορεί να έχει προκληθεί από έναν τραυματισμό, μια μόλυνση κλπ. Σε κάθε περίπτωση μην αμελείτε, να ζητάτε από τον κτηνίατρο σας, μια φορά το χρόνο, να εξετάζει τη στοματική υγιεινή του ζώου σας (και δεν εννοούμε μόνο αν έχει καθαρά δόντια) και να σας δίνει τις απαραίτητες οδηγίες για το τι πρέπει να κάνετε, αν υπάρχει κάποιο πρόβλημα.
Ένα τελευταίο σημείο που μπορείτε να «εξετάσετε» μόνοι σας είναι ο λαιμός. Ζητήστε από τον κτηνίατρο σας να σας πει τα σημεία που είναι οι λεμφαδένες, ώστε όταν χαιδεύετε το ζώο σας, να τους ψηλαφείτε και αν εντοπίσετε κάτι (όπως διόγκωση ή πόνο) να καταφύγετε σε αυτόν για περαιτέρω βοήθεια.
Τέλος, ειδικά στα ζώα άνω των 5 ετών, θα πρέπει να κάνετε προληπτικές εξετάσεις ετησίως. Το ζώο δεν μπορεί να μιλήσει. Όταν εντοπιστεί ένα πρόβλημα, μπορεί να είναι αργά.
Αν παρατηρήσατε, δώσαμε ορισμένες συμβουλές για το τι πρέπει να προσέξετε, ώστε να καταφύγετε στη βοήθεια ενός ειδικού και σε καμία περίπτωση δεν δώσαμε οδηγίες για το τι μπορεί να είναι αυτό που βρήκατε. Σε κάθε περίπτωση, μην προσπαθείτε να υποκαταστήσετε το γιατρό σας, δίνοντας θεραπείες σύμφωνα με αυτό που είχε το ζώο ενός φίλου και έμοιαζε με το δικό σας ή διαβάζοντας πληροφορίες στο internet.
