Η δελφινοθεραπεία άρχισε στη δεκαετία του 1950. Σημαντικό ρόλο έπαιξε το έργο του Dr. John Lilly, ο οποίος ερεύνησε τις επίδραση των δελφινιών σε άτομα με αναπηρίες. Από το 1978 όμως και μετά, η θεραπευτική βοήθεια των δελφινιών πέρασε σε άλλο επίπεδο, ιδιαίτερα μετά τις επιτυχίες του Dr. David Nathanson σε παιδιά με σύνδρομο Down και της Dr. Ludmilla Lukina, η οποία ανέπτυξε πολλές θεραπευτικές μεθόδους. Η θεραπευτική μέθοδος βασίζεται στο ερέθισμα υπερήχων που εκπέμπει το σόναρ που διαθέτουν τα δελφίνια (ισχυρό όργανο στο ραχιαίο τμήμα της κεφαλής που τα βοηθά στην παραγωγή και στον εντοπισμό ήχων) προς το κεντρικό νευρικό σύστημα του ανθρώπου, με αποτέλεσμα να επιτυγχάνεται μια περίοδος συγχρονισμού των ημισφαιρίων του εγκεφάλου, κάτι που θεωρείται νευρολογικά ασυνήθιστο. Η μέχρι σήμερα επιστημονική εμπειρία των συμπληρωματικών θεραπευτικών προσεγγίσεων με τη χρήση δελφινιών ενισχύει τις κλασικές ιατρικές θεραπείες σε πολλές περιπτώσεις όπως: αυτισμός, σύνδρομο Rett, σύνδρομο Down, διανοητική καθυστέρηση, εγκεφαλική παράλυση, κατάθλιψη, γνωσιακές δυσκολίες, σύνδρομο ελλειμματικής διαταραχής (υπερκινητικότητα). Θεραπευτικά κέντρα εφαρμόζουν ποικίλα θεραπευτικά προγράμματα διαφορετικής χρονικής διάρκειας με στόχο τη βοήθεια ανθρώπων με μεγάλο εύρος προβλημάτων. Αποτελέσματα από ερευνητικές εργασίες ανέδειξαν ότι τα δελφίνια επηρεάζουν την εκφορά του λαού κατά την αλληλεπίδραση με τους ανθρώπους, μειώνουν τα συμπτώματα της κατάθλιψης και ανακουφίζουν τον πόνο σε ανθρώπους που πάσχουν από σκλήρυνση κατά πλάκας.
Τα παραπάνω αποτελούν την περίληψη μιας εργασίας από το πρόγραμμα μεταπτυχιακών σπουδών του τμήματος Κτηνιατρικής με ειδίκευση στις υδατοκαλλιέργειες.
Συγγραφείς: Ε.Γκούβα, Ε.Τ.Π.ΤΕΙ ΗΠΕΊΡΟΥ, Msc, Α. Εργολάβου, Eργαστηριακός Συνεργάτης ΤΕΙ ΗΠΕΊΡΟΥ, Msc, Ι. Πάσχος, Καθηγητής ΤΕΙ ΗΠΕΊΡΟΥ, Bsc, PhD, Κ.Περδικάρης, Επιστημονικός Συνεργάτης ΤΕΙ ΗΠΕΊΡΟΥ, Msc , Κ.Ναθαναηλίδης, Αναπληρωτής Καθηγητής ΤΕΙ ΗΠΕΊΡΟΥ, PhD, Ν.Δαμίγου, Κτηνίατρος DVM, Φ.Αθανασοπούλου, Καθηγήτρια Παν. Κτηνιατρικής, DVM, Msc, PhD, MRCVS.
