Ιστορία
Η φυλή αυτή δημιουργήθηκε στον Καναδά ως το αποτέλεσμα διασταύρωσης ενός γάτου χωρίς τρίχωμα και μίας γάτας της φυλής Devon Rex. Το άτριχο γατάκι είχε βρεθεί σε μία γέννα μίας ασπρόμαυρης φυλής και αποδείχτηκε πως η έλλειψη κανονικού τριχώματος οφειλόταν στην μετάλλαξη κάποιου γονιδίου που επηρεάζει την εμφάνιση κανονικής τρίχας. Αν και άτριχα γατάκια είχαν παρατηρηθεί πριν το 1960, η φυλή αρχίζει να εμφανίζεται μετά το 1966 όπου ένας εκτροφέας Σιαμαίων γάτων εργάζεται για την ανακάλυψη νέων φυλών.
Χαρακτηριστικά
Σωματική διάπλαση: Αρκετά μυώδες σώμα, ευρύ στήθος και μυώδης θώρακα και στρογγυλεμένη κοιλιά, που δίνει την αίσθηση ενός ατίθασου γάτου. Το σώμα είναι μετρίου μεγέθους, τα πόδια μεσαία σε μήκος, γεροδεμένα, με τα πίσω να είναι μεγαλύτερα από τα μπροστά που καταλήγουν σε μετρίου μεγέθους πατούσες με σχήμα οβάλ.
Τρίχωμα: θα μπορούσε κανείς να την χαρακτηρίσει ως άτριχη. Με μία δεύτερη ματιά όμως, μπορούμε να δούμε ένα απαλό χνούδι που καλύπτει το δέρμα της. Όλα τα χρώματα και τα σχέδια είναι αποδεκτά.
Ιδιαίτερα χαρακτηριστικά: Έχει σχετικά αναπτυγμένο κεφάλι, με ευρύ σαγόνι και έντονα ζυγωματικά που δίνουν την αίσθηση κυκλικού σχήματος. Η μύτη είναι στρογγυλή με σαφές σπάσιμο στην μέση. Το μεγάλο σε μήκος και πλατύ επιρρίνιο δίνει την αίσθηση σφηνοειδούς σχήματος όταν κάποιος την παρατηρεί από πλάγια θέση.
Έχει στρογγυλά και μεγάλα σε μέγεθος μάτια τα οποία έχουν μια μικρή κλίση προς τα πάνω. Το χρώμα είναι συνήθως πράσινο ή κίτρινο. Τα αυτιά είναι μεγάλα, πλατιά στην βάση και μυτερά στην κορυφή. Είναι άτριχα στο εσωτερικό τους ενώ στην κορυφή έχει λίγες τρίχες. Η ουρά είναι μεγάλη, χοντρή στη βάση της και βαθμιαία λεπταίνει.
Χαρακτήρας
Η Sphynx δεν είναι και τόσο κοινωνική. Παρόλα αυτά, τα πάει καλύτερα με τον ιδιοκτήτη της καθώς και με τα μικρά παιδιά παρά με τις άλλες γάτες. Προτιμά περισσότερο να μένει σε εξωτερικό χώρο παρά σε κάποιο διαμέρισμα. Δεν της αρέσουν τα χάδια και οι αγκαλιές και θέλει περισσότερο να ζει ελεύθερη και ανεξάρτητη.
Καλό είναι να ξέρετε και…
Η φυλή αυτή δεν είναι αρκετά διαδεδομένη στην Ελλάδα αλλά και στην Ευρώπη. Η αναγνώριση της έγινε αποδεκτή από τους συλλόγους της Αμερικής μόλις το 1972. Όσον αφορά στην υγεία της δεν έχουν αναφερθεί προβλήματα εκτός από κάποιοι τραυματισμοί στα μάτια λόγο του μεγάλου τους μεγέθους και κάποιες δερματικές παθήσεις. Αυτές μπορεί να οφείλονται σε αλλεργικούς παράγοντες που εκδηλώνονται με κνησμό, κοκκίνισμα του δέρματος ή με κάποιες ατοπίες. Σε περιοχές με θερμό κλίμα αυτές κοκκινίζουν ή παθαίνουν εγκαύματα από τον ήλιο. Τα κυριότερα σημεία που παρατηρούνται τα εγκαύματα είναι ο σβέρκος, τα αυτιά και η κοιλιά.
